Η μετάβαση από το έθνος – κοσμοσύστημα στο έθνος – κράτος
By admin
του καθηγητή Γιώργου Κοντογιώργη,
Πρακτικά από το ΣΤ΄ Ευρωπαϊκό Συνέδριο Νεοελληνικών Σπουδών της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών Λουντ στις 4-7 Οκτωβρίου 2018 με θέμα: “Ο ελληνικός κόσμος σε περιόδους κρίσης και ανάκαμψης, 1204- 2018”
1) Θα ξενίσει ο όρος «κοσμοσύστημα» στον τίτλο της ανακοίνωσής μου, τον οποίο σπεύδω να επεξηγήσω αμέσως. Ανάγεται σε μια άλλη ανάγνωση του κοινωνικού βίου των ανθρώπων, της κοσμοϊστορίας εν γένει, και στο πλαίσιο αυτό του ελληνικού κόσμου. Στην πραγματικότητα, αναφέρομαι σε ένα άλλο σύστημα σκέψης, που ορίζω ως κοσμοσυστημική γνωσιολογία και το οποίο αντιδιαστέλω από την σύγχρονη επιστήμη, η οποία εκτιμώ ότι περιέχει πολλή ιδεολογία.
Έχουμε όντως εφησυχάσει με τον εθισμό μας σε μια ανάγνωση της κοσμοϊστορίας, που επεξεργάσθηκε κατά μικρόν η νεότερη ‘επιστήμη’, και η οποία κατατείνει να αναγιγνώσκει το παρελθόν υπό το πρίσμα του παρόντος ή ορθότερα με γνώμονα την πρωτοτυπική διάθλαση του εαυτού της. Η προσέγγιση αυτή περιέχει ένα δογματικό δεδομένο. Ότι ο νεότερος κόσμος είναι καθόλα ανώτερος από κάθε άλλον που γνώρισε η ανθρωπότητα και ότι επίσης είναι τελειωτικός, δηλαδή εισήλθε, ευθέως, από τη φεουδαρχία στην φάση της τελικής του ολοκλήρωσης. Στο κλίμα αυτό, η σύγχρονη ‘επιστήμη’, ανάγει τις έννοιες, την τυπολογία των φαινομένων, το σύστημά της σε καθολικό γνωστικό κανόνα, με μέτρο το οποίο οφείλει να ερμηνευθεί το παρελθόν και να σταθμισθεί το μέλλον. Στην πραγματικότητα, η εξελικτική βιολογία του νεότερου κοινωνικού ανθρώπου περιέχει μια αντίφαση. Ισχυρίζεται ότι ο χρόνος της εξέλιξης δεν συνδέεται με μια οργανική μετάλλαξη των θεμελίων της κοινωνίας, τα οποία εκτιμά ότι θα παραμείνουν ως έχουν στατικά.
Προέκταση της προσέγγισης αυτής της κοσμοϊστορίας είναι η επιλογή της νεοτερικής ‘επιστήμης’ να τυπολογεί τον εν γένει ιστορικό χρόνο με βάση την δυτικοευρωπαϊκή σημειολογία της εξέλιξης. Στο πλαίσιο αυτό, το νήμα της ιστορικής συνέχειας, που ενώνει την ελληνική αρχαιότητα με τη νεότερη εποχή, διέρχεται από τη Ρώμη και τη δυτική φεουδαρχία. Δεν περιλαμβάνει το Βυζάντιο, το οποίο ταξινομείται ως ξένος πολιτισμός, ούτε τον μεταβυζαντινό κόσμο, ο οποίος αφού δεν διαθέτει κράτος συνάγεται ότι δεν υπάρχει ως εθνική οντότητα και, κατ’ επέκταση, στον ιστορικό χρόνο.
Διαβάστε τη συνέχεια της μελέτης παρακάτω (ή με ένα κλικ ΕΔΩ):
Κοινοποίηση σε:
Βυζαντινή κοσμόποληΓιώργος ΚοντογιώργηςΕΘΝΟΣελληνική συνέχειαΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟΣΥΣΤΗΜΑΕλληνικός κόσμοςΝΕΟΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ
