Είμαστε στην ευχάριστη θέση να ενημερώσουμε το γαλλόφωνο αναγνωστικό κοινό ότι κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες στα γαλλικά το νέο βιβλίο του καθηγητή Γιώργου Κοντογιώργη «La démocratie comme liberté. Démocratie, représentation et monarchie» («Η δημοκρατία ως ελευθερία. Δημοκρατία, αντιπροσώπευση και μοναρχία»).
Το έργο εκδόθηκε από τον μεγάλο εκδοτικό οίκο του Παρισιού «L’Harmattan».
Από το οπισθόφυλλο:
Γαλλικά:
L’auteur aborde la modernité à la lumière du monde grec, c’est-à-dire comme une phase de celui-ci, qui, constitué en cosmosystème anthropocentrique, a réalisé depuis la haute Antiquité jusqu’au seuil du xxe siècle un parcours politique complet, avant de passer de la cité à l’État-nation. Par comparaison, la modernité, loin d’avoir atteint la démocratie et la perfection anthropocentrique, et donc la fin de son évolution, reproduit simplement à l’échelle de l’État-nation un segment, antérieur à la période classique, du parcours du cosmosystème hellénique : le système politique moderne n’est encore qu’une monarchie élective, la représentation et la démocratie étant des étapes qui restent à atteindre. En soulevant ce paradoxe, l’auteur apporte à la science les prémisses axiomatiques dont elle a besoin : la conceptualisation et une typologie des phénomènes, la biologie évolutive de l’être social, une méthode qui confère à ses conclusions une applicabilité universelle. Suivre cette voie amènera la modernité à reconnaître ce qu’elle est vraiment et la dotera à nouveau d’un avenir.
Ελληνικά:
Ο συγγραφέας προσεγγίζει τη νεοτερικότητα υπό το πρίσμα του ελληνικού κόσμου, δηλαδή ως μια φάση του τελευταίου, που, ως ανθρωποκεντρικό κοσμοσύστημα, έχει διανύσει από την Αρχαιότητα ως το κατώφλι του 20ού αιώνα μια ολοκληρωμένη ανθρωποκεντρική πορεία, πριν μετασχηματιστεί, από την πόλη-κράτος στο έθνος-κράτος. Συγκριτικά, η νεοτερικότητα, είναι ακόμη μακριά από το φτάσει στη δημοκρατία και την ανθρωποκεντρική ολοκλήρωση, και άρα στην εξελικτική της ολοκλήρωση και απλώς αναπαράγει στην κλίμακα του έθνους-κράτους μία εποχή, πριν ακόμη από την κλασική περίοδο, της πορείας του ελληνικού κοσμοσυστήματος: Το σύγχρονο πολιτικό σύστημα είναι μια εκλογική μοναρχία, ενώ η αντιπροσώπευση και η δημοκρατία είναι εξελικτικά στάδια που δεν έχουν ακόμη επιτευχθεί. Αναφέροντας αυτό το παράδοξο, ο συγγραφέας παρέχει στην επιστήμη τις αξιωματικές προϋποθέσεις που χρειάζεται: την εννοιολόγηση και μια τυπολογία των φαινομένων, την εξελικτική βιολογία του κοινωνικού όντος, μια μέθοδο που δίνει στα συμπεράσματά της καθολική εφαρμογή. Ακολουθώντας αυτό το μονοπάτι οδηγεί τη νεοτερικότητα στο να αναγνωρίσει αυτό που πραγματικά είναι και έτσι να της δώσει ξανά ένα μέλλον.